Uszkodzenie stożka rotatorów u tenisistów

Urazy kończyny górnej u tenisistów stanowią wg różnych badań od 30% do 39% wszystkich urazów. Najczęściej urazy dotyczą barku gdzie powszechnie występują dysfunkcje mięśni stożka rotatorów oraz zapalenie kaletki podbarkowej. Stożek rotatorów tworzy m. nadgrzebieniowy, podgrzebieniowy, obły mniejszy oraz podłopatkowy. Głowa kości ramiennej utrzymywana jest w panewce stawu barkowego przez mięśnie stożka rotatorów. Kaletka podbarkowa zapewnia swobodę ślizgu podczas ruchów w stawie.

Niezwykle ważnym elementem   stawu barkowego dla funkcji, urazów i rehabilitacji jest łopatka, która jest podstawą dla głowy kości ramiennej i gwarantuje kongruencję stawu w czasie ruchu. Ruch łopatki odbywa się po powierzchni klatki piersiowej. Wyróżnić możemy w trakcie zamachu fazę early cocking oraz late cocking (ruch retrakcji) oraz dla wykończenia uderzenia fazę follow through  (ruch protrakcji) umożliwiając centralizację stawu barkowego. W przypadku kiedy któryś z elementów ruchu łopatki jest zaburzony pojawia się patologia stawu barkowego. Pojawiają się przeciążenia elementów łańcucha kinematycznego, które muszą wykonywać cięższą pracę w celu kompensacji utraty energii. Łopatka pozwala na efektywniejszą pracę  lokalnych oraz globalnych stabilizatorów stawu barkowego. Udział łopatki w łańcuchu kinematycznym pozwala na wygenerowanie dużej siły uderzenia co obniża ryzyko urazu szyjnego jak i piersiowego odcinka kręgosłupa.3

Kluczem do optymalnego funkcjonowania stawu barkowego jest prawidłowo działający łańcuch kinematyczny, dynamicznych i statycznych stabilizatorów a także stabilność i koordynacja łopatki w trakcie uderzenia rakietą w piłkę. Konieczne jest zachowanie równowagi pomiędzy stabilnością a mobilnością. Staw barkowy poprzez swoją budowę zapewnia duży zakres ruchu we wszystkich kierunkach. Ból w rejonie stożka pojawić się może na skutek niewielkiego urazu. Często bywa jednak, że pojawia się bez uchwytnej przyczyny na skutek nakładających się mikrouszkodzeń. Prawidłowo ukierunkowana terapia wymaga dokładnego zlokalizowania uszkodzonej struktury. Różnicujemy następujące lokalizacje uszkodzeń:

-m. nadgrzebieniowy – włókna powierzchowne, włókna głębokie, przyczep, przejście mięśnia w ścięgno,

-m. podgrzebieniowy – włókna powierzchowne, włókna głębokie, ścięgno,

-m. podłopatkowy – dolna połowa przyczepu, górna połowa przyczepu.

Diagnostyka

-test oporowego odwiedzenia – m.nadgrzenieniowy,

Test oporowego odwiedzenia

-test oporowego przywiedzenia – m. obły mniejszy,

-test oporowej rotacji zewnętrznej – m. podgrzebieniowy,

-test oporowej rotacji wewnętrznej – m. podłopatkowy,

-bolesny łuk w trakcie elewacji odwiedzeniowej – zapalenie kaletki podbarkowej, przyczep powierzchowny m. nadgrzebieniowego, przyczep powierzchowny m. podgrzebieniowego, włókna proksymalne przyczepu m. podłopatkowego.

-palpacja,

Test oporowej rotacji wewnętrznej

-USG,

-MRI,

*osłabienie bez bólu w wymienionych testach oporowych oznaczać może problem neurologiczne a osłabienie i ból oznaczać może duże uszkodzenie mięśniowe.

Leczenie

-głęboki masaż poprzeczny w miejscu uszkodzenia,

GMP – m.nadgrzebieniowy – przejście mięśnia w ścięgno

-techniki rozluźniania powięziowego,

-laseroterapia,

-krioterapia,

-jonoforeza,

-fonoforeza,

-fala uderzeniowa,

GMP – m.podgrzebieniowy

-kinesiotaping,

-NLPZ,

-iniekcje steroidowe w miejsce zapalenia,

-ostrzykiwanie osoczem bogatopłytkowym PRP (Plasma Rich Platelets) – umożliwia biologiczną regenerację uszkodzenia,

Profilaktyka

wzmacnianie mm. stożka rotatorów oraz łopatki,

-ćwiczenia stabilizacji stawu barkowego,

-ćwiczenia propiocepcji,

-kinesiotaping jako wzmocnienie pracy mięśni stożka rotatorów,

-odpowiednia dieta i suplementacja,

Jeżeli jesteś osobą z dolegliwościami bólowymi okolicy stawu barkowego skontaktuj się jak najszybciej z fizjoterapeutom. Pozwoli to na szybką diagnostykę i wdrożenie odpowiedniej rehabilitacji. Zapoznaj się z ofertą gabinetu rehabilitacji.